• Eetpunt De Samenleving; Met elkaar eten smaakt lekkerder!

    Eetpunt De Samenleving in Nieuwe Pekela kent een even eenvoudige als doeltreffende formule:

    Als we dan toch tussen de middag warm eten, dan kunnen we dat ook wel met een groep mensen samen doen. Zo ook in ontmoetingscentrum De Kiepe in Nieuwe Pekela, waar de bezoekers op maandagmorgen vanaf half 12 binnenkomen. Een trouwe groep, eerst even bijpraten: hoe is het met je?  De weekendbelevenissen, de storm van die week (zulk weer bekort de winter), familiebezoekjes en dat allemaal onder een drankje. Is een advocaatje met slagroom dat ook of is dat meer een lekker hapje? Hoe dan ook, de meesten hebben daar wel zin in,  zo op de maandagochtend tegen twaalven. Anderen een pilsje of fris. Nee, roken doen we al lang niet meer en zeker niet binnen.

    Al gauw kunnen we aan tafel. De pot schaft pasta. En het is net de sfeer van een restaurant, daarin het ontmoetingscentrum De Kiepe: gezellig en ongedwongen. Coördinator van dit alles is Peter Boon, die niet alleen als kok in de keuken de scepter zwaait, maar bovenal met humor zorgt voor een ontspannen sfeer rond de dis. Eetpunt de Samenleving wil ouderen en alleenstaanden bereiken, met elkaar in contact brengen en zo de sociale samenhang vergroten. Daarmee kan tevens het isolement van ouderen op een positieve manier worden aangepakt.

    Johanna de Jonge van De Kiepe vertelt dat het project goed binnen het aanbod van activiteiten van het ontmoetingscentrum past. Dat is gericht op verbetering van de leefbaarheid en het eetpunt hoort prima bij het karakter van elkaar ontmoeten. De Kiepe stelt daar graag ruimtes voor beschikbaar. En zo komen er zo’n 10 mensen op maandag bij elkaar in een zaaltje met de uitstraling van een gezellig bruin café. Maar op woensdag zijn er dat liefst 30 en die eten dan in een grotere zaal. De meesten uit Oude of Nieuwe Pekela, sommigen wat verder weg en in dat geval eten de chauffeurs (óók vrijwilligers) mee.

     

    Eetpunt De Samenleving begon al in 2004 met een paar keer per week gezamenlijke maaltijden te organiseren. Dit vanuit de gedachte om ouderen die graag meer contact willen een informele gelegenheid te bieden om elkaar te leren kennen. Dat gebeurt allemaal met vrijwilligers, ongeveer 20 in totaal. Teko Eerkens is daar één van en hij vertelt over de aantrekkingskracht van het project, hoewel er wel wat meer mensen bij kunnen. De sfeer treft hem.

    Naast vrijwilligers doen 3de en 4de jaars-leerlingen van het Dollardcollege in Oude Pekela stage-ervaring op door met zijn tweeën op de woensdag mee te werken in de keuken en ook de mensen te helpen.
    Memorabel was zeker ook de eerste prijs die gewonnen werd met een wedstrijd van nota bene Hooghoudt destilleerbedrijf, een wedstrijd Groningen voor Groningers. Sjaan Woltjer, vrijwilligster van het eerste uur, was daarvan initiatiefneemster. Die prijs bestond uit een kookeiland, die een plaats heeft verkregen in de verbouwde keuken van De Kiepe. Die nieuwe keuken kon verder met behulp van LEADER-steun en andere fondsen gerealiseerd worden. Ook de gemeente Pekela steunde het project met een eenmalige subsidie. Daarmee was de keuken toegerust om het project door te zetten en nieuw leven in te blazen. Eind 2014 kwam er groen licht voor de verbouwing.

    Nu is er een tamelijk vaste groep van bezoekers, van wie de oudste 96 jaar is. Enkele jaren geleden waren het er nog zo’n 50, nu is dat aantal teruggelopen naar dik 30. Dat mogen er best weer meer zijn om het project voldoende perspectief te blijven bieden.

     

    Welzijnsinstelling De Badde in de gemeente Pekela hield afgelopen zomer al eens een open dag om de activiteiten voor ouderen onder de aandacht te brengen, nog niet met echt resultaat. Ook een oproep in het Streekblad gaf nog niet de gewenste reactie.

    De kernen in Pekela, samen toch goed voor ruim 12.000 inwoners: daar moeten toch meer mensen op af kunnen komen, zou je zeggen. Maar hoe? Zijn de dorpen Oude en Nieuwe Pekela net te groot, dat men elkaar onvoldoende kent om elkaar mee te nemen? Heeft het te maken met veranderingen in de bevolking? Met onbekendheid van het project? Een te hoge drempel? Nu is inmiddels de leeftijdsgrens van 65 naar 60 verlaagd, een eerste stimulans. En wie dit leest: zegt het voort. Wie ideeën heeft: Eetpunt De Samenleving hoort ze graag!

    Voor vrijwilligers heeft het Eetpunt ook iets origineels bedacht: ze kunnen punten verdienen, elke keer als ze in de keuken helpen. Daarvoor krijgen ze waardebonnen die ze bij de middenstand in Pekela kunnen inwisselen.

    Niet voor niks is Eetpunt De Samenleving opgenomen in de serie Pekels goud, sowieso een bijzondere serie om eens te zien!

    Toekomstplannen hoeven niet ingewikkeld te zijn. Peter Boon: het idee van het Eetpunt gaan we in de toekomst doorzetten met – als het ook maar even kan – wat meer mensen erbij! Om de prijs hoef je het niet te laten: waar kun je een gezonde en lekkere maaltijd voor € 5 krijgen en dat met een flinke portie gezelligheid gratis erbij?

    Ton Hoekstra
    Groninger Dorpen

    Groninger Dorpen heeft Eetpunt De Samenleving twee jaar ondersteund en geadviseerd. Dit werd mede mogelijk gemaakt door Kans Voor de Veenkoloniën